De relatie met moeders en met name de kwaliteit van de hechting is bepalend voor alle toekomstige relaties van zowel dochters als zonen.

De betekenis van ‘moeder’ is dan ook heilig binnen veel culturen. Binnen een collectief georiënteerde cultuur is er sprake van een strikte scheiding tussen jongens en meisjes.

De vrouwen die een zoon krijgen weten vaak niet wat er in een jongen omgaat. Vanwege hun eigen tekort aan interactie met verschillende soorten mannen, kan het hebben van een zoon leiden tot overdracht van waarden, normen en de eigen bagage van de moeder die niet meer functioneel zijn. Vaak ook niet van deze tijd.

Een ander fenomeen is dat veel van deze moeders hun zonen niet kunnen loslaten. Wat ze in de interactie met mannen hebben gemist, wordt gecompenseerd via de eigen zoon.

De zonen krijgen geen kans om de oversteek naar de vader te doen; als deze al beschikbaar is. Niet loskomen van de moeder heeft ook consequentie dat deze zonen, zich met moeite en schuldgevoel binden aan hun vrouwelijke partners.

Centraal staat in deze training moeders van zonen, staan de moeders. Moeders van zonen kunnen in deze training leren hoe ze hun zonen kunnen begrijpen, begeleiden en loslaten.

Een ander aspect is dat het ook mogelijk is dat moeders die traditioneel opgevoed zijn, zich niet durven open te stellen voor hun zonen. De zonen van zich afduwen of geen affectie kunnen geven omdat ze zo diep zijn geconditioneerd zich niet in te laten met mannen.

Ook wordt er stilgestaan bij de waarden en normen die bij de collectief horen en hoe deze op een onbewust niveau van moeder op zoon worden overgedragen. Dit zijn meer cultuurgebonden waarden, die de moeders als vanzelfsprekend beschouwen. Bijvoorbeeld dat de zonen hoger in de hiërarchie staan dan de meisjes, waardoor een gelijkwaardig contact tussen de seksen moeilijker wordt. Dit geeft in de toekomst problemen.

De rol van de moeder in de hechting met de zoon; rol van de vader; rol van de omgeving komen tevens ook aan bod.

Moeders wordt een nieuw gedrag aangeleerd om met hun zonen om te gaan. Ze krijgen handvatten om zich bewust te worden van hun claimend of afstotend gedrag.

Leren hoe ze kunnen communiceren met zonen, en luisteren naar hun behoeftes.

Moeders leren ook hoe ze de autonomie ontwikkeling van hun zonen kunnen stimuleren en ondersteunen.

Deze training is ook geschikt voor moeders uit een IK-oriënteerde cultuur, in een aangepaste vorm. Ook binnen de IK-culturen zijn er gemeenschappen waarbij de bovengenoemde issues een rol spelen.

Malika: ‘Ik was altijd boos op mijn zoon. Hij is pas 17! Hij deed niet wat ik zei en ging dingen doen die slecht waren voor hem. Ik maakte me zorgen dat het nooit meer goed zou komen met hem. Hij nam afstand van me en onze band werd slechter en slechter. Op den duur vertelde hij me niets meer. In de training heb ik geleerd dat wat hij doet niet slecht is. Hij was op zoek naar zichzelf. Wist ik veel dat het zo werkte. Hij ging met vrienden drinken, uit met de meisjes. Kwam laat thuis. Maar hij verwaarloosde zijn school nooit. Was nooit brutaal en hij was altijd netjes. Het was mijn probleem dat hij net zo moest zijn als ik hem wilde zien. Ik ben niet meer boos op hem en we beginnen nu stapje voor stapje naar elkaar toe te groeien. Ik weet dat hij me nodig heeft’.

Doel: Ondersteunen van moeders in het begeleiden van het autonomie van hun zonen. Voorkomen dat er schadelijke, culturele elementen worden doorgegeven via de moeder op zonen.

De training:
10x een dagdeel, ochtend, middag of avond. Voor moeders van zonen; eventueel bepaalde onderdelen samen met de zonen.

Locatie: kan op locatie gegeven worden. In Amsterdam heb ik zelf ruimte.

Max.aantal deelnemers: 10

Prijs: in overleg